هورمون "ولش کن"

وقتی که سر آدم شلوغ میشه یا اینکه کارهایی براش پیش می آد که دوستش نداره، هورمونی داخل مغز ترشح میشه به نام " هورمون ولش کن " که با نام " هورمون بیخیال " هم شناخته میشه.

این هورمون از اون مورداییه که باعث 99 درصد تنبلی ها و بیخیالی ها و ندانم کاری ها میشه. متاسفانه درمان خاصی هم نداره مگه اینکه " هورمون مجبوری ِ " آدم اونقدر زیاد باشه که بتونه با این "ولش کن" مقابله کنه. البته نباید نقش هورمون های " برو بابا " و " حالش نیست " و " باشه تا بعد " روهم فراموش کرد چرا که فقط هورمون " مجبوری " هست که باید همه روکنترل کنه ! این مقابله بستگی داره به اینکه چه کسی باعث تحریک این هورمون " مجبوری " بشه! طلبکاری که سرماه چک داره؟ بانکی که سر ماه قسط میخواد ؟ والدینی که تا ساعت 11 ظهر باید اینکار را برایشان تمام کرده باشی ؟ همسری که تا عصر بیشتر زمان برآورده شدن خواسته اش را نداده؟ مدیرپروژه که میخواد هرچه زودتر پروژه اش تمام بشه؟ استادی که پسفردا میخواد امتحان بگیره؟ یا خود آدم که از ته دل دوست دارد کاری را انجام بده!